برگشتنم خونه

الان چند روزیه که برگشتم. خیلی بهم خوش گذشته، از سال تحویل خونه بابابزرگ تا دیدن همکلاسیهای مدرسه و شبها تا صبح با مامان حرف زدن، همه اش خیلی خوب بود. احساس می کنم که می تونم رو ابرها راه برم، تو دلم یه آرامشی هست اون آرامشی که فقط خونه می تونه به آدم بده. بی انصافی نکرده باشم، دلم واسه این خونه ام هم تنگ شده بود

این هفته یه کنفرانس هست که من رو یاد اون کنفرانسی می اندازه که روزای اولی که اومده بودم ونکور رفتم. پنج سال از اون موقع گذشته و منی که اون موقع با احتیاط اولین قدمهام رو برمی داشتم الان سرم رو بالا می گیرم و محکم راه می رم. یاد اون آرزوها و اون فکرها به خیر، چقدر من و همه چیز دور و برم عوض شدیم. خوشحالم از همه چیز، خوشحالم